Standaard

FCI-Standaard N° 14 / 27.05.2014 / GB

SWEDISH VALLHUND, VIZIGOTHIC SPITZ

(Västgötaspets)

 

vastgotaspets2

Illustration by M. Davidson, NKU Picture Library

This illustration does not necessarily show the ideal example of the breed.

 

TRANSLATION: Renée Sporre-Willes. Official language (EN).

 

ORIGIN: Sweden.

 

DATE OF PUBLICATION OF THE OFFICIAL VALID STANDARD: 29.10.2013

 

UTILIZATION:  Herding Heeler.

 

F.C.I.-CLASSIFICATION:
Group  5     Spitz and primitive types.
Section  3     Nordic Watchdogs and  Herders.

Without working trial.

 

BRIEF HISTORICAL SUMMARY: The Swedish Vallhund is considered to be an authentic Swedish breed although uncertainty still exists as to the relationship with the type like the Welsh Corgi. Whether or not the Vikings brought Corgi-type dogs back from the British Isles to Sweden or Västgötaspets-like dogs from Sweden to Britain will never be solved. But modern research believes that the Västgötaspets is of Swedish origin. Regardless of the breed’s origin, credit for its recognition goes to Count Björn von Rosen and headmaster Zetterstén. In the early 1940’s von Rosen was told that this old type of herding dog still existed and an investigation took place in the County of West Gotha. Particularly in the planes of Vara specimens of homogeneous type where found; few in numbers but enough for Zetterstén to start the breeding. Breed type was well established without loosing the working ability.

 

GENERAL APPEARANCE: Small, low on legs and sturdy. Appearance and expression denote a watchful, alert and energetic dog.

 

IMPORTANT PROPORTIONS: Ratio of height at withers to length of body 2:3. The height from lowest part of chest to ground never to be less than 1/3 of the height at withers.

 

BEHAVIOUR/TEMPERAMENT: Watchful, energetic, fearless and alert.

 

HEAD: Clean cut and fairly long. Skull and nose bridge parallel.

 

CRANIAL REGION: Viewed from above as well as from the side, moderately broad and tapering evenly towards the nose.

Skull: Almost flat.

Stop:  Well defined.

 

FACIAL REGION:

Nose: Black.

Muzzle: When viewed from the side, is rather blunt cut and only slightly shorter than the skull.

Lips: Well fitting and tightly closed.

Jaws/Teeth: Lower jaw rather blunt cut and strong, but not prominent. Perfect and regular scissors bite with complete, even and well developed teeth.

Eyes: Medium size, oval in shape and dark brown.

Ears: Medium size, pointed, pricked and ear leather is hard from base to tip, smooth-haired and mobile. Length of ear should slightly exceed the width at base.

 

NECK: Long and strongly muscled with good reach.

 

BODY

Topline: Back level, well-muscled.

Loin: Short, broad and strong.

Croup: Broad and slightly sloping.

Chest: Long with good depth. Ribs fairly well sprung. When viewed from the front, the chest is oval, from side, elliptical.  It reaches two-fifths of the length of the forelegs and, when viewed from the side, the lowest point of the chest is immediately behind the back of elbow. Sternum visible but not excessively pronounced.

Underline and belly: Belly slightly tucked up.

 

TAIL: Two types of tails occur, long and all variations in length of naturally short tail.  In both cases all variations of carriage are permitted as there is no norm for the carriage.

 

LIMBS:  With strong bone.

 

FOREQUARTERS:

Shoulder: Long and set at an angle of 45 degrees to the horizontal plane.

Upper arm: Slightly shorter than the shoulder-blades and set at a distinct angle. Upper arms lie close to ribs, but are still very mobile.

Forearm:  When viewed from the front, slightly bent, just enough to give them free action against the lower part of the chest.

Metacarpus (Pastern): Elastic.

Frontfeet:  Medium sized, short, oval, pointing straight forward with strong pads, tightly knit and well knuckled up.

 

HINDQUARTERS:

General appearance: Parallel when viewed from behind.

Thigh: Broad and strongly muscled.

Stifle (Knee): Well angulated.

Lower thigh: Only slightly longer than the distance from hock to ground.

Hock joint: Well angulated.

Metatarsus (Rear pastern): Of moderate height.

Hind feet: Medium sized, short, oval, pointing straight forward with strong pads, tightly knit and well knuckled up.

 

GAIT/MOVEMENT: Sound, with good reach and drive.

 

COAT

 

Hair: Top coat of moderate length, hard, tight and lying close to body, undercoat is soft and very dense.  The coat is short on head and foreparts of the legs may be longer on neck, throat, chest and back parts of the hind legs.

 

Colour: Grey, greyish brown, greyish yellow, reddish yellow or reddish brown. Lighter hair in the same nuance of colour as mentioned above can be seen on muzzle, throat, chest, belly, buttocks, feet and hocks. Darker guard hairs visible on back, neck and sides of the body. Lighter markings on shoulders, so called harness markings, and light cheek markings are highly desirable.

White is permitted to a small extent as a narrow blaze, neck spot or slight necklace. White markings are permitted on chest, fore-and hindlegs.

Note Janet:
the text “but white socks may not extend above upper half of leg.” has been removed!!

 

 

SIZE AND WEIGHT:

Height at the withers:

Males:    33 cms (ideal height)

Females: 31 cms (ideal height)

A tolerance of 2 cms above or 1 cms below these heights is permitted.

 

FAULTS: Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog and its ability to perform its traditional work.

    • Too low to ground.
    • Stop not well defined.
    • Snipy muzzle.
    • Lack of two P1 or one P2.
    • Light eyes giving wrong expression.
    • Ears set too low.
    • Chest too deep or too shallow.
    • Too wide in front.
    • Steep shoulders.
    • Too short in upper arms.
    • Over angulated hindquarters.
  • Lack of harness- or cheek markings.

 

 

SEVERE FAULTS:

  • Short or rounded skull.
  • Short muzzle.
  • Lower jaw receding, narrow or weak jaw.
  • Pincer bite.
  • Lack of molars (M3 not taken into account).
  • Roach back.
  • Soft coat and stand off coat.
  • Coat too short or too long.
  • Lack of undercoat.
  • White markings exceeding 30% of base colour.
  • Height severely diverging from the ideal height.

 

DISQUALIFYING FAULTS:

  • Aggressive or overly shy dogs.
  • Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.

 

  • Over or undershot bite.
  • Blue eyes, one or both.
  • Hanging ears or semi-erect ears.
  • Long, curly coat.
  • Black, white, liver brown or blue coat colour.

 

N.B.:

  • Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.
  • Only functionally and clinically healthy dogs, with breed typical conformation, should be used for breeding.

 

The latest amendments are in bold characters.

 

000050330000503300005033

Standaard

FCI-Standaard N° 14 / 03.06.2009 / GB

 

VÄSTGÖTASPETS
(Zweedse Vallhund)

VERTALING NEDERLANDS: Jos Dekker.

ORIGINE: Zweden.

DATUM PUBLICATIE HUIDIGE STANDAARD: 26.03.2009.

GEBRUIK: Hoedende Heeler.

KLASSIFICATIE F.C.I.:

Groep   5     Spits- en oertypes

Sectie  3    Noorse Waakhonden en Herders.

Zonder werkproef.

KORT HISTORISCH OVERZICHT: De Zweedse Vallhund wordt beschouwd een authentiek Zweeds ras te zijn hoewel er nog steeds onzekerheid bestaat evenals zijn verwantschap met het type als de Welsh Corgi. Of de Vikingen brachten Corgi-achtige honden mee terug van de Britse Eilanden naar Zweden of Västgötaspets-achtige honden gingen van  Zweden naar Britannië wat is waar wat niet het zal nooit worden opgelost. Maar recent onderzoek wijst uit dat de Västgötaspets van Zweedse origine is. Ongeacht het ras zijn afkomst, is zijn erkenning toe te schrijven aan Graaf Björn von Rosen. In de vroege jaren 1940 kreeg von Rosen te horen dat dit oude type herdershond nog steeds bestond en onderzoek vond plaats in de provincie West Gotha. Met name in de vlaktes van Vara werden exemplaren van een homogeen type teruggevonden; klein in aantal maar genoeg om met fokken te beginnen.  Het rastype was goed vastgelegd zonder verlies van de werkvaardigheid.

ALGEMEEN BEELD: Klein, laag op de benen en stoer. Voorkomen en expressie duiden op een waakzame, alerte en energieke hond.

BELANGRIJKE VERHOUDINGEN: Verhouding schofthoogte tot lichaamslengte 2:3. De hoogte van het laagste punt van de borst tot de grond nooit minder dan 1/3 van de schofthoogte.

GEDRAG/TEMPERAMENT: Waakzaam, energiek, onbevreesd en alert.

HOOFD: Droog besneden en tamelijk lang. Schedel en neusrug parallel.

SCHEDELGEDEELTE: Zowel van boven als opzij gezien, matig breed en gelijkmatig toelopend richting neus.

Schedel: Bijna vlak.

Stop: Goed afgetekend

AANGEZICHT GEDEELTE:

Neus: Zwart.

Voorsnuit: Van opzij tamelijk stomp van vorm en slechts iets korter dan de schedel.

Lippen: Goed passend en nauw aansluitend.

Kaken/Gebit: Onderkaak tamelijk stomp gevormd en sterk, maar niet prominent. Perfect en regelmatig schaargebit, compleet met gelijkmatig en goed ontwikkelde tanden.

Ogen: Middelgroot, ovaal gevormd en donker bruin.

Oren: Middelgroot, puntig, staand, oorschelp is hard van basis tot punt, gladharig en beweeglijk. Oorlengte iets meer dan de breedte aan de basis.

HALS: Lang en sterk bespierd met goed bereik.

LICHAAM

Bovenbelijning: Rug recht, goed bespierd.

Lendenen: Kort, breed en sterk.

Croupe: Breed en licht hellend.

Borst: Lang met goede diepte. Tamelijk goed gewelfde ribben. Van voor gezien is de borst ovaal, van opzij ellipsvormig. Het reikt tot 2/5de van de voorbeenlengte, van opzij ligt het laagste punt van de borst direct achter de achterkant van de elleboog. Voorborst zichtbaar maar niet overdreven.

Onderbelijning en buik: Buik licht opgetrokken.

STAART: Twee staarttypes komen voor, lang en alle varianten van een natuurlijk korte staart. In beide gevallen zijn alle variaties in dracht toegestaan omdat er geen regel is voor dracht.

BENEN: Met sterk bot.

VOORHAND:

Schouders: Lang en teruggelegen in een hoek van 45° met het horizontale vlak.

Opperarm: Iets korter dan de schouder en met een duidelijke hoeking. Opperarm ligt dicht tegen de ribben maar is nog altijd zeer mobiel.

Bovenarm: Van voor gezien, licht gebogen, net genoeg om bewegingsvrijheid te geven ten opzichte van het onderste van de borst.

Middenhand (Gewricht): Veerkrachtig.

ACHTERHAND: Van achter gezien parallel.

Dijen: Breed en sterk bespierd.

Knie: Goed gehoekt.

Onder dij: Slechts iets langer dan de afstand van hak tot grond.

Hak gewricht: Goed gehoekt.

Middenvoet (Enkel): Van matige lengte.

VOET: Middelgroot, kort, ovaal, recht naar voren wijzend met sterke zolen, stevig gesloten en goed geknookt.

GANGEN/BEWEGING: Zuiver, met goed uitgrijpen en stuwing.

VACHT

HAAR: Bovenvacht van matige lengte, hard, dicht en tegen het lichaam gelegen, ondervacht is zacht en zeer dicht. De vacht is kort op hoofd en voorkant benen, mag langer zijn op hals, keel, borst en achterkant achterbenen.

KLEUR: Grijs, grijsachtig bruin, grijsachtig geel, roodachtig geel of roodachtig bruin. Lichter haar in dezelfde kleurschakering als hierboven genoemd kan worden gezien op de voorsnuit, keel, borst, buik, broek, voeten en hakken. Donkerder dekhaar zichtbaar op rug, hals en zijkant lichaam. Lichtere aftekeningen op schouder, zogeheten harnasaftekening, en lichte wangaftekening zijn hoogst wenselijk.

Wit is toegestaan in een kleine hoeveelheid als een smalle bles, halsvlek of dunne kraag. Witte aftekeningen zijn toegestaan op de borst, voor- en achterbenen, maar witte sokken mogen niet reiken tot boven de bovenste helft van het been.

GROOTTE EN GEWICHT:

Schofthoogte:        Reuen 33 cm (ideale hoogte)

Teven: 31 cm (ideale hoogte)

Een tolerantie van 2 cm naar boven of 1 cm onder deze hoogtes is toegestaan.

FOUTEN: Elke afwijking van het voorgaande moet worden gezien als een fout en de zwaarte ervan moet in verhouding staan tot de ernst en het effect op de gezondheid en het welzijn van de hond.

  • Te laag bij de grond.
  • Stop niet goed afgetekend.
  • Spitse voorsnuit.
  • Gemis van twee P1 of een P2.
  • Lichte ogen verkeerde expressie gevend.
  • Oren te laag aangezet.
  • Borst te diep of te ondiep.
  • Te breed in front.
  • Steile schouders.
  • Te kort opperarm.
  • Overhoekte achterhand.
  • Gemis aan harnas- of wangaftekening.

ERNSTIGE FOUTEN:

  • Korte of ronde schedel.
  • Korte voorsnuit.
  • Onderontwikkelde onderkaak.
  • Tanggebit.
  • Gemis van molaren (M3 niet meegeteld).
  • Ronde rug.
  • Zachte vacht en afstaande vacht.
  • Vacht te kort of te lang.
  • Gemis aan ondervacht.
  • Hoeveelheid wit meer dan 30% van de basiskleur.
  • Hoogte ernstig afwijkend van het ideaal.

DISKWALIFICERENDE FOUTEN:

  • Agressief of schuw.
  • Over- of onderbijtend gebit.
  • Blauwe ogen, enkel of beiderzijds.
  • Hangende oren of halfstaande oren.
  • Lange, gekrulde vacht.
  • Zwart, wit, leverbruin of blauwe vachtkleur.

Elke hond die duidelijke fysieke- of gedragsabnormaliteiten vertoont zal worden gediskwalificeerd.

N.B.: Reuen dienen twee duidelijke volledig in het scrotum ingedaalde normale testikels te hebben.

 

000050330000503300005033

 

FCI-Standard N° 14 / 03.06.2009 / GB

Västgötaspets

(SWEDISH VALLHUND)

TRANSLATION: Renée Sporre-Willes in collaboration with Jennifer Mulholland.

ORIGIN: Sweden

DATE OF PUBLICATION OF THE ORIGINAL VALID STANDARD: 26.03.2009.

UTILIZATION: Herding Heeler.

CLASSIFICATION F.C.I.: Group 5  Spitz and primitive types.

Section 3 Nordic Watchdogs and Herders.

Without working trial.

BRIEF HISTORICAL SUMMARY: The Swedish Vallhund is considered to be an authentic Swedish breed although uncertainty still exists as to the relationship with the type like the Welsh Corgi. Whether or not the Vikings brought Corgi-type dogs back from the British Isles to Sweden or Västgötaspets-like dogs from Sweden to Britain will never be solved. But modern research believes that the Västgötaspets is of Swedish origin. Regardless of the breed’s origin, credit for its recognition goes to Count Björn von Rosen. In the early 1940’s von Rosen was told that this old type of herding dog still existed and an investigation took place in the County of West Gotha. Particularly in the planes of Vara specimens of homogeneous type where found; few in numbers but enough to start breeding.  Breed type was well established without loosing the working ability.

GENERAL APPEARANCE: Small, low on legs and sturdy. Appearance and expression denote a watchful, alert and energetic dog.

IMPORTANT PROPORTIONS : Ratio of height at withers to length of body 2:3. The height from lowest part of chest to ground never to be less than 1/3 of the height at withers.

BEHAVIOUR/TEMPERAMENT: Watchful, energetic, fearless and alert.

HEAD: Clean cut and fairly long. Skull and nose bridge parallel.

CRANIAL REGION: Viewed from above as well as from the side, moderately broad and tapering evenly towards the nose.

Skull : Almost flat.

Stop :  Well defined.

FACIAL REGION:

Nose: Black.

Muzzle: When viewed from the side, is rather blunt cut and only  slightly shorter than the skull.

Lips: Well fitting and tightly closed.

Jaws/Teeth: Lower jaw rather blunt cut and strong, but not prominent. Perfect and regular scissors bite with complete, even and well developed teeth.

Eyes: Medium size, oval in shape and dark brown.

Ears: Medium size, pointed, pricked and ear leather is hard from base to tip, smooth-haired and mobile. Length of ear should slightly exceed the width at base.

NECK: Long and strongly muscled with good reach.

BODY

Topline: Back  level, well muscled.

Loin: Short, broad and strong.

Croup: Broad and slightly sloping.

Chest: Long with good depth. Fairly well sprung ribs. When viewed from the front, the chest is oval, from side, elliptical.  It reaches two-fifths of the length of the forelegs and, when viewed from the side, the lowest point of the chest is immediately behind the back of elbow. Sternum visible but not excessively pronounced.

Underline and belly : Belly slightly tucked up.

TAIL : Two types of tails occur, long and all variations in length of naturally short tail.  In both cases all variations of carriage are permitted as there is no norm for the carriage.

LIMBS:  With strong bone.

FOREQUARTERS:

Shoulders: Long and set at an angle of 45 degrees to the horizontal plane.

Upper arms: Slightly shorter than the shoulders and set at a distinct angle. Upper arms lies close to ribs, but are still very mobile.

Forearms:  When viewed from the front, slightly bent, just enough to give them free action against the lower part of the chest.

Metacarpus (Pastern): Elastic.

HINDQUARTERS: Parallel when viewed from behind.

Thighs: Broad and strongly muscled.

Stifle: Well angulated.

Lower thighs: Only slightly longer than the distance from hock to ground.

Hock joint: Well angulated.

Metatarsus (Rear pastern): Of moderate length.

FEET: Medium sized, short, oval, pointing straight forward with strong pads, tightly knit and well knuckled up.

GAIT/MOVEMENT: Sound, with good reach and drive.

COAT

HAIR: Top coat of moderate length, hard, tight and lying close to body, undercoat is soft and very dense.  The coat is short on head and foreparts of the legs, may be longer on neck, throat, chest and back parts of the hind legs.

COLOUR: Grey, greyish brown, greyish yellow, reddish yellow or reddish brown. Lighter hair in the same nuance of colour as mentioned above can be seen on muzzle, throat, chest, belly, buttocks, feet and hocks. Darker guard hairs visible on back, neck and sides of the body. Lighter markings on shoulders, so called harness markings, and light cheek markings are highly desirable.

White is permitted to a small extent as a narrow blaze, neck spot or slight necklace. White markings are permitted on chest, fore-and hind legs, but white socks may not extend above upper half of leg.

SIZE AND WEIGHT:

Height at withers:                 Males     33 cm (ideal height)

Females: 31 cm (ideal height)

A tolerance of 2 cm above or 1 cm below these heights is permitted.

FAULTS: Any departure from the foregoing points should be considered a fault and the seriousness with which the fault should be regarded should be in exact proportion to its degree and its effect upon the health and welfare of the dog.

  • Too low to ground.
  • Stop not well defined.
  • Snipy muzzle.
  • Lack of two P1 or one P2.
  • Light eyes giving wrong expression.
  • Ears set too low.
  • Chest too deep or too shallow.
  • Too wide in front.
  • Steep shoulders.
  • Too short in upper arms.
  • Over angulated hindquarters.
  • Lack of harness- or cheek markings.

SEVERE FAULTS:

  • Short or rounded skull.
  • Short muzzle.
  • Undeveloped lower jaw.
  • Pincer bite.
  • Lack of molars (M3 not taken into account).
  • Roach back.
  • Soft coat and stand off coat.
  • Coat too short or too long.
  • Lack of undercoat.
  • White markings exceeding 30% of base colour.
  • Height severely diverging from the ideal height.

DISQUALIFYING FAULTS:

  • Aggressive or overly shy.
  • Over or undershot bite.
  • Blue eyes, one or both.
  • Hanging ears or semi-erect ears.
  • Long, curly coat.
  • Black, white, liver brown or blue coat colour.

Any dog clearly showing physical or behavioral abnormalities shall be disqualified.

N.B.: Male animals should have two apparently normal testicles fully descended into the scrotum.

 

000050330000503300005033

 

Vertaling F.C.I standaard nummer 14/ 25-11-1999

VERTALING NEDERLANDS: Jos Dekker.

Kort historisch overzicht

De Västgötaspets wordt beschouwd als een onvervalst Zweeds ras zelfs al is de verwantschap met de Welsh Corgi niet geheel duidelijk.

Het is moeilijk te zeggen of de Vikingen dit Spitstype hebben meegebracht vanuit Engeland naar Zweden. Modern kynologisch onderzoek wijst er op dat het ras is ontwikkeld in Zweden.

Graaf Björn von Rosen komt de eer toe dat de Västgötaspets erkend en geregistreerd is als Zweeds ras. In het begin van de jaren 40 merkte hij het bestaan op van deze honden. Door een inventarisatie te maken van de bestaande honden in de provincie Västergötland en speciaal rond de stad Vara, vond hij een kleine maar typische groep honden. Zij waren de start van een serieus fokprogramma dat voornamelijk in handen was van rector K.G. Zettersten. Hij slaagde er in een gelijkmatig type te fokken zonder verlies van het herderinstinct.

 

Algemeen beeld

Kleine, krachtige, onbevreesde kortbenige hond.

Verschijning en expressie:  waakzaam, alert en energiek.

 

Belangrijke verhoudingen

Hoogte-lengteverhouding; ongeveer 2:3

 

Gedrag en temperament

Waakzaam, energiek, onbevreesd en alert.

 

Hoofd

Schedel

Tamelijk lang, droog en met een vrijwel vlakke schedel. Van boven bezien een gelijke wigvorm van schedel tot neuspunt. Duidelijke stop.

Aangezicht

Neuspigment git zwart. Voorsnuit van opzij bezien tamelijk vierkant, iets korter dan de schedel.

Lippen

Strak sluitend.

Kaak/gebit

Volledig en  regelmatig scharend gebit met regelmatige en goed ontwikkelde tanden.

Ogen

Middelmatig groot, ovaal, donkerbruin.

Oren

Middelmatig groot, puntig, rechtopstaand, oor stevig van basis tot oorpunt, glad behaard en beweeglijk. Niet te laag aangezet.

 

Hals

Lang en krachtig bespierd met goed bereik.

 

Lichaam

Bovenbelijning

Rechte rug, goed bespierd met korte, krachtige lendenen.

Croupe

Breed en licht hellend.

Borst

Lang, met goede diepte. Goede ribwelving. Van voor bezien; borst ovaal, van opzij elliptisch. Ribben reiken tot 2/5 van de lengte van de voorbenen. Van opzij gezien ligt het diepste punt van de borst direct achter de achterzijde van de voorbenen.

Onderbelijning

Buik licht opgetrokken.

 

Staart

Twee staarttypen komen voor: lang of natuurlijke kortstaart. In beide gevallen zijn alle variaties hierop toegestaan.

 

Voorhand

Schouder

Lang en goed terug liggend.

Opperarm

Iets korter dan de schouder en geplaatst in dezelfde hoek. Opperarm goed aangesloten tegen de ribben, maar toch zeer beweeglijk.

Voorbenen

Van voor bezien licht gebogen, net voldoende voor volledige bewegingsvrijheid t.o.v. het ondergedeelte van de borst.

Polsen

Elastisch.

Benen

Goed bone.

 

Achterhand

Achterbenen

Goed gehoekte knie en sprong.

Dijen

Krachtig bespierd.

Benen

Van achter gezien parallel.

Onderbeen

Iets langer dan de afstand van sprong tot de grond.

Voeten

Middelmatig groot, kort, ovaal, recht naar voren gericht met sterke zolen, en goed gewelfd.

 

Gangwerk

“Sound”, met goede stuwing.

 

Vacht

Middelmatig lang, harde en goed gesloten bovenvacht. Ondervacht; zacht en dicht. Kort op de voorkant van de benen, iets langer aan hals, borst en achterzijde van de achterbenen.

Kleur

Gewenste kleuren zijn grijs, grijs-bruin, grijs-geel of rood-bruin met donkerder haren op de rug, hals en zijkant van het lichaam. Lichter haar in dezelfde kleurschakering als bovengenoemd op snuit, keel, borst, buik, billen, voeten en hakken komt voor. Lichtere aftekeningen op de schouders, de zogenaamde harnasaftekening is gewenst. Wit is in beperkte mate toegestaan in de vorm van een smalle bles, halsvlek of geringe ‘halsband’. Witte aftekeningen zijn toegestaan op voor- en achterbenen en op de borst.

 

Hoogte en gewicht

Schofthoogte

Ideale schofthoogte reuen: 33 cm.

Ideale schofthoogte teven: 31 cm.

1½ cm afwijking naar boven of onderen is toegestaan

Gewicht

Tussen de 9 en 14 kilo.

 

Fouten

Elke afwijking van de voorgaande punten moet als fout worden gezien en de zwaarte, waarmee de fout aangerekend wordt, moet in de juiste verhouding staan tot zijn ernst.

 

N.B.

Reuen moeten twee normaal ontwikkelde, volledig in het scrotum ingedaalde testikels hebben.

 

00005198